Kiks

Piłkarzom czasami zdarza się podać do przeciwnika, nie trafić do pustej bramki lub z rozkojarzenia lub przez moment zachwiania zagrać źle. Wtedy jego wysiłki określamy jako nieprzemyślane i nieudolne. Jak w takim razie nazwać ostatnie posunięcie sztabu szkoleniowego Dumy Pomorza?

Polska I liga to szary obraz rzadko wzbogacany o jaśniejsze barwy. Większość meczów jest nudnych, pełnych piłkarskich kiksów, a piłkarze przewracają się o własne nogi i nie rozpieszczają swoją techniką kibiców. Nie często na I–ligowych boiskach pojawia się zawodnik, który prezentuje dobrą technikę, przebojowość i wielką ambicję, sięgającą o wiele dalej niż ambicje części zawodników. Okazuje się, że ludzie, którzy teoretycznie znają się lepiej na piłce nożnej, mają zupełnie inne odczucia niż kibice.
Wiadomość o wypożyczeniu Daniela Wólkiewicza do kołobrzeskiej Kotwicy znakomicie nadaje się na prasowy żart na okoliczność Prima Aprilis. Problem w tym, że do wiosny daleko, a taki ruch transferowy właśnie stał się faktem.
Wólkiewicz co prawda nie był podstawowym zawodnikiem w poprzednim sezonie, ale kiedy już grał widać było u niego ogromny potencjał ofensywny. Młody wiek i niewielkie doświadczenie nie paraliżowały tego zawodnika, kiedy musiał grać przeciwko takim rywalom jak Polonia Warszawa czy Jagiellonia Białystok co świadczy o silnym charakterze piłkarza. Gdy innym zawodnikom brakowało sił, młody Portowiec pokazywał gotowość do twardej walki z przeciwnikiem. Jego ambicja często wręcz zaskakiwała kibiców, którzy musieli oglądać nieporadność swoich pupili. Tak było np. w wiosennym meczu z MKS-em Kluczbork. Taki zawodnik jest bardzo cenny w drużynie. Kto inny jak nie wychowanek rozumie kult Olgierda Moskalewicza i wagę drużyny, w której gra? Ambicja i przebojowość Wólkiewicza przydałaby się w niejednym meczu.
Tym krokiem sztab szkoleniowy Pogoni uwypuklił cechę polskiej myśli szkoleniowej. 19-letni zawodnik, który już pokazał, że jest gotów walczyć na zapleczu ekstraklasy, jest traktowany jako melodia przyszłości. Zamiast pozwolić mu wnieść do drużyny to, co ma najlepsze jest wypożyczany i blokuje mu się szansę na karierę, bo III–ligowa kopanina może się okazać dla Wólkiewicza mało rozwojowa i niebezpieczna. Niestety, Polscy trenerzy mający wytyczony cel, nie starają się poszerzyć horyzontów i boją się podejmować ryzyko. Tutaj ceni się tylko każdy cudem zdobyty punkt. Nie liczy się, że zdobędzie go 19-letni, bardzo ambitny i utalentowany, wychowanek klubu.
Klub pewnie zaznaczy, że to najlepsze rozwiązanie dla Daniela Wólkiewicza. Bo młody, bo niegotowy do walki o ekstraklasę, a w dodatku ma silną konkurencję i krętą drogę w walce o miejsce w składzie. Ograniczenie sztabu szkoleniowego można niestety tylko obserwować, a Wólkiewiczowi życzyć rozwoju i powrotu do Pogoni oraz udowodnienia niektórym, jak bardzo się pomylili wysyłając go nad morze.

Komentarze

kohlunia   16 sierpnia 2010 r., godz: 17:25

Jasne po co nam jakiś młokos Olgierd to jest przyszłość a po trzecie przydałby nam się OŚLIZŁO to byłby piłkarz no nie!

ted   16 sierpnia 2010 r., godz: 16:36

świetny artykuł - krótko i na temat
Mandrysz po raz kolejny pokazał swój kunszt trenerski , eh..
szkoda tylko zawodnika

k u b i   15 sierpnia 2010 r., godz: 23:22


żal Daniela bo może właśnie ten sezon byłby dla niego tym najważniejszym w życiu. patrząc na ostatnie wydarzenia na boisku wolę kogoś kto walczy i brak mu zdolności niż tego co ma zdolności i dupie kibiców.